Wie zijn auto wilt verzekeren krijgt ermee te maken: de schadevrije jaren. Wie een jaar verzekerd is en geen schade rijdt, bouwt een schadevrij jaar op. En dat is belangrijk want op o.a. je schadevrije jaren wordt je premiekorting bepaald. Veroorzaak je een schade en claim je die op je verzekering, dan raak je weer schadevrije jaren kwijt. Hoeveel dat is hangt vooral af van je verzekeraar. Bij de ene verzekeraar val je 2 schadevrije jaren terug, terwijl je bij de ander er gelijk 10 kwijt bent. En dat maakt het direct lastig, want als je wisselt van verzekeraar, kun je schadevrije jaren verliezen. Tenminste tot vorig jaar werkte dat zo, want sinds 1 januari 2016 hanteren alle verzekeraars dezelfde manier van opbouwen en terugvallen in schadevrije jaren.
Waarom schadevrije jaren
Verzekeraars gebruiken je schadevrije jaren o.a. om een inschatting te maken van het risico dat ze lopen als ze jou willen verzekeren. Iemand die al jaren is verzekerd en nog nooit een schade heeft geclaimd (lees: veel schadevrije jaren heeft) geeft een lager risico dan iemand die in 10 jaar tijd 3 schades heeft geclaimd. De persoon in de 1e situatie zal een lagere premie betalen dan de persoon in de 2e situatie.
Schadevrije jaren zijn dus belangrijk voor de verzekerde. Het is een soort bewijs van goed gedrag. En omdat je schadevrije jaren mag meenemen naar een andere verzekeraar, zijn verzekeraars verplicht te registreren hoeveel schadevrije jaren iemand heeft. Je vind dit bijvoorbeeld terug op je polis, maar er is ook een centrale databank waarin de schadevrije jaren worden geregistreerd. Die databank heet "Roy Data".
Een nieuwe regeling voor schadevrije jaren
Tot 31-12-2015 mochten verzekeraars zelf weten hoeveel schadevrije jaren je verliest na een schade. Bij de ene verzekeraar verloor je 4 schadevrije jaren, terwijl je bij de ander er 7 verliest voor dezelfde schade. Dit maakt het systeem onduidelijk voor consumenten, waardoor consumenten niet goed wisten wat ze konden verwachten na het melden van een schade.
Het Verbond van Verzekeraars heeft daarom een nieuwe tabel opgesteld die alle verzekeraars moeten gebruiken. Zo bouwt de consument bij iedere verzekeraar op dezelfde manier schadevrije jaren op en verlies je bij iedere verzekeraar het zelfde aantal schadevrije jaren als je schade claimt.
De tabel ziet er als volgt uit:
- het minimale aantal schadevrije jaren is -5;
- elk jaar zonder schade levert 1 schadevrij jaar op;
- bij een schade die je claimt, val je 5 schadevrije jaren terug;
- zodra je meer schadevrije jaren hebt dan 15, val je altijd terug naar 10 schadevrije jaren;
- het maximum aantal schadevrije jaren is 99.
Bij welke schades val je niet terug?
Je valt niet terug in schadevrije jaren bij de volgende schadegevallen:
- ruitschade;
- brandschade;
- stormschade;
- hagelschade;
- schade door een aanrijding met een wild dier;
- inbraakschade;
- schade door joyriding;
- (schade door) diefstal of verduistering;
- schade aan de auto ontstaan door een luchtvaartuig;
- schade aan de auto door het vervoer van gewonde personen;
Premies en kortingen blijven verschillen
Dat de schadevrije jaren nu gestandaardiseerd zijn betekent niet dat verzekeraars geen kortingen meer kunnen geven. Verzekeraars blijven hun eigen bonus/malus ladder gebruiken en bepalen de korting o.a. schadevrije jaren, kilometrage en leeftijd van de regelmatig bestuurder. Het vergelijken van autoverzekeringen blijft dus belangrijk voor het vinden van de juiste verzekeraar.